کد مطلب:212718 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:29
سفیان بن مصعب عبدی، ابومحمد
سیف العبدی، ابن مصعب، نیز گفته شده. (اختیار معرفة الرجال، ص 401 - خلاصه، علامه حلی، ص 40)
شیخ طوسی، در رجالش، او را از اصحاب امام صادق (ع) شمرده و می گوید: سفیان
[ صفحه 228]
بن مصعب عبدی، شاعر كوفی است. [1] .
ابوعمرو كشی گوید: از اشعار ابن معصب معلوم می شود كه او از طیاره [2] است. [3] .
و روایت شده كه حضرت صادق (ع) فرمود: ای گروه شیعه! به اولادتان، اشعار عبدی را، تعلیم كنید كه او بر دین خدا بوده است. [4] .
مرحوم مامقانی (ره)، می گوید: گفته ابوعمرو، اجتهادی است در قبال گفته امام صادق (ع) كه امر به تعلیم اشعار عبدی می فرماید. اگر در او غلو بود امام چنین دستوری نمی داد، و نمی فرمود كه او بر دین خداست.
ثانیا: قدماء به كسی كه در فضائل ائمه، بعضی از روایاتی را، كه امروز جزء ضروریات مذهب است، نقل می كرد، نسبت غلو می دادند؛ و نسبت عبدی به غلو از همین قسم است. [5] .
شیخ كلینی (ره)، از عبدی روایت كرده كه گفت: وارد شدم بر امام صادق (ع)، فرمود: به ام فروه بگویید بیاید و بشنود آن چه را كه با جدش به جا آورده اند. ام فروه آمد و پشت پرده نشست. پس حضرت خطاب به من فرمود: شعر بخوان برای ما. من خواندم: «فروة جوی بدمعك المسكوب». [6] ام فروه صیحه كشید و زنان صیحه زدند به طوری كه اهل مدینه بر در خانه امام جمع شدند كه چه خبر شده... [7] .
ام فروه مادر امام صادق (ع) است و جدش محمد بن ابی بكر كه معاویة بن خدیج، به امر معاویه، او را با لب تشنه كشت و بدنش را سوزانید، و محمد در آن هنگام 28 ساله بود. [8] .
ابن قولویه، در كامل الزیارات از ابی عماره نوحه خوان، روایت كرده كه گفت: امام صادق (ع) به من فرمود: ای ابا عماره! اشعار عبدی را كه در مرثیه امام حسین (ع) گفته، برای ما بخوان. من می خواندم، حضرت می گریست، تا آن كه صدای گریه از خانه حضرت بلند شد... [9] .
[ صفحه 229]
شیخ طوسی، در رجالش، او را از اصحاب امام صادق (ع) شمرده و می گوید: سفیان
[ صفحه 228]
بن مصعب عبدی، شاعر كوفی است. [1] .
ابوعمرو كشی گوید: از اشعار ابن معصب معلوم می شود كه او از طیاره [2] است. [3] .
و روایت شده كه حضرت صادق (ع) فرمود: ای گروه شیعه! به اولادتان، اشعار عبدی را، تعلیم كنید كه او بر دین خدا بوده است. [4] .
مرحوم مامقانی (ره)، می گوید: گفته ابوعمرو، اجتهادی است در قبال گفته امام صادق (ع) كه امر به تعلیم اشعار عبدی می فرماید. اگر در او غلو بود امام چنین دستوری نمی داد، و نمی فرمود كه او بر دین خداست.
ثانیا: قدماء به كسی كه در فضائل ائمه، بعضی از روایاتی را، كه امروز جزء ضروریات مذهب است، نقل می كرد، نسبت غلو می دادند؛ و نسبت عبدی به غلو از همین قسم است. [5] .
شیخ كلینی (ره)، از عبدی روایت كرده كه گفت: وارد شدم بر امام صادق (ع)، فرمود: به ام فروه بگویید بیاید و بشنود آن چه را كه با جدش به جا آورده اند. ام فروه آمد و پشت پرده نشست. پس حضرت خطاب به من فرمود: شعر بخوان برای ما. من خواندم: «فروة جوی بدمعك المسكوب». [6] ام فروه صیحه كشید و زنان صیحه زدند به طوری كه اهل مدینه بر در خانه امام جمع شدند كه چه خبر شده... [7] .
ام فروه مادر امام صادق (ع) است و جدش محمد بن ابی بكر كه معاویة بن خدیج، به امر معاویه، او را با لب تشنه كشت و بدنش را سوزانید، و محمد در آن هنگام 28 ساله بود. [8] .
ابن قولویه، در كامل الزیارات از ابی عماره نوحه خوان، روایت كرده كه گفت: امام صادق (ع) به من فرمود: ای ابا عماره! اشعار عبدی را كه در مرثیه امام حسین (ع) گفته، برای ما بخوان. من می خواندم، حضرت می گریست، تا آن كه صدای گریه از خانه حضرت بلند شد... [9] .
[ صفحه 229]
[1] رجال الطوسي، ص 213.
[2] طياره، فرقه اي از غلاة مي باشند.
[3] رجال كشي، ص 343.
[4] رجال كشي، ص 343.
[5] تنقيح المقال، ج 2، ص 40، رديف 4962.
[6] اي ام فروه، نثار كن اشك ريزانت را.
[7] روضه كافي، ح 263، ص 182.
[8] تحفة الاحباب، ص 127 و ص 306.
[9] كامل الزيارات، باب 33، ص 105 - وسائل الشيعه، ج 10، ص 465.